تا چه میزان مرکز ملی تایید صلاحیت ایران در خصوص ضوابط لازم الاجرا مرتبط با پیمانکاران فرعی ارائه دهنده خدمات به شرکت های بازرسی کالا، واقعیت موجود را مدنظر قرار داده است؟

همان طور همگی اطلاع دارند، براساس ضوابط لازم الاجرا و شرایط احراز عمومی مرتبط با شرکت های بازرسی کالاهای صادراتی و وارداتی به شماره NACI-G20 اطلاع رسانی شده توسط مرکز ملی تایید صلاحیت ایران مندرج در بند الف-3، ارائه مدارک اصالت سنجی شده برای حداقل یک شعبه در خارج از کشور (مستندات ثبت شعبه در کشور موردنظر ممهور به مهر ارگان ذی صلاح و سفارت جمهوری اسلامی ایران در آن کشور و اداره سجلات وزارت امورخارجه ایران) و ارزیابی شعبه مطابق الزامات استاندارد IEC-ISO-INSO-17020  توسط مرکز ملی تأیید صلاحیت ایران یا ارائه حداقل 3 قرارداد نمایندگی اصالت سنجی شده (مستندات قرارداد نمایندگی ممهور به مهر اتاق بازرگانی و سفارت جمهوری اسالمی ایران در آن کشور و اداره سجلات وزارت امورخارجه ایران) با شرکت های بازرسی خارجی دارای گواهینامه IEC-ISO-INSO-17020 معتبر از کشور متبوع در هر دامنه بازرسی کالا توسط شرکت های متقاضی دریافت تایید صلاحیت در محدوده مذکور الزامی است.

در این خصوص لازم به ذکر است، انجام ارزیابی شعبه ثبت شده شرکت در خارج از کشور توسط تیم ارزیابی مرکز ملی، هزینه بسیار بالایی را برای شرکت های بازرسی کالا دارد،

در خصوص شرط بعدی هم نیاز به شفاف سازی در خصوص موضوع است که کدام سناریو مدنظر مرکز ملی تایید صلاحیت می باشد:

سوال اول: با توجه به تقسیم بندی های دامنه جغرافیایی در سابق، در حال حاضر شرکت های بازرسی باید این سه نمایندگی را در کدام مناطق جغرافیایی در نظر گیرند تا امکان انجام بازرسی در سراسر دنیا را داشته باشند؟

سوال دوم: اگر همه سه نمایندگی معرفی شده در یک کشور بوده و آن نمایندگی ها امکان انجام بازرسی را در سراسر دنیا با توجه به دفاتر خود داشته باشند،آیا از نظر مرکز ملی، این موضوع پذیرفته شده تلقی می شود؟

سوال سوم: آیا هر سه نمایندگی معرفی شده باید در همه دامنه های بازرسی مورد نظر شرکت که از دامنه های 22 گانه انتخاب شده اند، دارای تایید صلاحیت باشند؟ یا اینکه این 3 نمایندگی روی هم باید تمام دامنه های بازرسی مدنظر شرکت بازرسی را پوشش دهند؟

سوال چهارم: اگر تفکیک و دسته بندی های 22 گانه بازرسی کالا در داخل کشور، در خارج از کشور رعایت نشود، ملاک انتخاب نمایندگی ها براساس دامنه بازرسی چه خواهد بود؟

سوال پنجم: با توجه به این که براساس روال قبل در حوزه بازرسی کالا که توسط دفتر ارزیابی کیفیت کالاهای صادراتی و وارداتی مرسوم بوده، شرکت های بازرسی با نمایندگی های بازرسی خارجی که هم دارای 17020 بوده و بعضا 17020 نداشته اند، دارای قرارداد همکاری می باشند که برای شرکت های ایرانی هزینه های زیادی را در بر داشته است، اکنون تکلیف این قراردادهای کاری تمام نشده چه خواهد شد؟

به نظر می رسد این موارد و ابهامات در خصوص ضوابط لازم الاجرای در نظر گرفته شده باید شفاف سازی شود تا سازو کار اجرایی آن توسط شرکت های بازرسی کالا برنامه ریزی و عملیاتی گردد تا در زمان رجوع تیم ارزیابی به شرکت های بازرسی کالا، بتوانند در این خصوص به نحو مناسب پاسخ گو باشند.